Na een maandenlange voorbereiding waarin er
diverse acties werden gehouden om geld in te zamelen voor het goede doel,
kwamen de meeste leden op vrijdag 25 mei bij elkaar om de bussen in te laden
voor het vertrek wat op zaterdag zou plaatsvinden. Ook werden de bussen
voorzien van de stickers met daarop het teamnummer (169) en borden met daarop
alle sponsors van de Moerdijkrunners.
Om precies 11.00 uur op zaterdag werd het
team ‘uitgezwaaid’ door familie en bekenden. De rit naar Parijs werd met
tussenstops gedaan in ongeveer 6 uur. Sinds jaar en dag start de Roparun vanuit
een park in een van de buitenwijken van Parijs (Dugny). Het team, wat ook
steeds meer een hecht team is geworden, begint dan altijd met een gezamenlijke barbecue.
Iedereen is dan gelijk ook bezig, taken worden verdeeld en zo ontstaat langzaam
de saamhorigheid die gewenst is voor de Roparun.
De Moerdijkrunners hadden tevoren een
gemiddelde snelheid opgegeven van 12,5 km/h. Dit hield in dat het team op zaterdag
26 mei om klokslag 21.08 uur startteZodat de planning was om om 14.30 uur
maandag in Rotterdam aan te komen. De eerste blokken van 50 km per blok kon het
team die snelheid goed aanhouden, maar zeker door alle heuvels (bergen) was het toch
erg zwaar. Toen op 1e pinksterdag het zonnetje langzaam doorkwam was
het al snel duidelijk dat dit een hele pittige dag zou gaan worden. Ook vanuit
de Stichting Roparun werden die signalen goed en duidelijk aangegeven (veel
drinken, en eten, en zonnebrandcrème met grote factor gebruiken). Toen er ook
nog een paar lichte blessures kwamen ging de snelheid omlaag. Die blessures
konden met behulp van fysiotherapeuten en masseurs dusdanig behandeld worden
dat verder lopen kon. Maar een eenmaal opgelopen achterstand haal je niet zo
maar in. Gelukkig kom je als team steeds dichter bij Rotterdam en veel
belangrijker is dat dan ook het publiek en de festiviteiten in de verschillende
dorpen toeneemt. Zelfs midden in de nacht (Zele) staan er nog mensen buiten.
Maar in het bijzonder West-Brabant laat zien hoe je roparunners moet ontvangen.
Ossendrecht, Bergen op Zoom, Halsteren, Steenbergen, Dinteloord, Heiningen,
Numansdorp, Oud Beijerland, Barendrecht strijden elk jaar door ontzettend veel
te doen (muziek, feesten, …) om Roparunstad van het jaar te worden. Hiervoor
wordt dan een prijs (€ 50.000,-) beschikbaar gesteld door de Stichting Roparun
die de winnende gemeente moet besteden aan instellingen of instituten die te
maken hebben met kanker.
Door zoveel aanmoedigingen in de laatste
etappes kun je de laatste restjes energie nog aanspreken en kom je uiteindelijk
terecht in een lange sliert van teams op de Erasmusbrug en de Coolsingel in
Rotterdam. Zeker omdat voor veel mensen in de teams geld dat zij in hun
omgeving te maken hebben met kanker is de finish op de Coolsingel dankzij het
talrijk opgekomen publiek zeer emotioneel.
Het team van de Moerdijkrunners is geëindigd
om 15.27 uur en dat betekende uiteindelijk dat zij een gemiddelde snelheid van
12, 15 km/h hebben gehaald. In Zevenbergen werden zij dezelfde avond op een feestelijk manier gehuldigd op de Markt
waarbij veel mensen aanwezig waren (familieleden, sponsors). Onder het genot
van een verdiend pilsje werd nog even nagepraat, maar bij de meeste sloeg de
vermoeidheid erg toe. Maar voor zowat iedereen geldt: we kijken nu alweer uit
naar de Roparun van 2013.
Sportieve groet,
Cor van Leent
